zondag 26 juni 2011

Twee blokken helemaal af!

Van de week gezellig naar Carol Cox gegaan om stof uit te zoeken voor de biezen tussen de blokken van de Japanse poppen quilt.
Dat viel me nog niet mee, heeft een tijd geduurd voordat ik de keuze had gemaakt.
Werd goed geholpen door Gerda, die direct met allerlei stoffen kwam aandragen.
Eén daarvan vond ik erg mooi, maar de banen waren net iets te breed.
Na lang snuffelen en verschillende rollen stof uit de rekken te hebben getrokken (ja, de meeste ook weer terug gezet hoor!), vond ik er één die ik ook mooi vond passen.

Toch kwam Gerda weer met die eerste stof aan en zei dat ze dat eigenlijk toch mooier vond.
Nog eens kijken, en ja dat vond ik eigenlijk ook wel, de kleur paste ook heel goed bij de achtergrond stof. Dat er een klein stukje van het patroon af viel was eigenlijk helemaal niet zo storend.
Dit is hem dus geworden, en ik ben er uiteindelijk heel tevreden over.

Thuis direct begonnen met het in elkaar zetten van de 3 delen van elk blok.
Nu zijn er dus twee helemaal klaar en daartussen komt ook weer zo'n bies. Wat zijn ze leuk hè!
Ben nu al lekker bezig met blok 3, want ik kan er niet meer mee stoppen, hoewel ik ook nog bezig ben met mijn andere quilts hoor!

Heb trouwens weer een nieuwe W.I.M.!
Zag dit boek op Marktplaats, en was direct verliefd op deze mooie Keltische quilt.
Oohhh, wanneer zou ik daar nou tijd voor krijgen? Maar hij is prachtig, met veel applicatiewerk.
Maar goed, het boek gaat op de plank, en als ik tijd van leven heb wordt hij wel een keertje gemaakt, je moet toch ook dromen en plannen blijven hebben niet?

Het kleine quiltje voor Lois mijn kleindochter is inmiddels af.
Sunbonnet Sue is bezig met bloemetjes plukken. Ze ziet er schattig uit met die vrolijke kleurtjes. Past leuk in haar nieuwe kamertje, die ook al zo vrolijk gekleurd is.
Maar ze krijgt hem pas in oktober, als haar kleine zus geboren is.
Het gaat goed met mijn schoondochter en de kleine zus van Lois die lekker aan het groeien is in haar moeders buik.
Lois is inmiddels druk bezig om het kamertje van kleine zus te schilderen.
Ze vindt het altijd leuk om overal mee te helpen, vooral met klussen. Is wel zo handig een klussende dochter!

Ze is trouwens ook heel goed in Terra uitlaten. Ze waren hier zondag op bezoek en Lois vond het erg leuk
om met mij samen Terra uit te laten.
Ik krijg niet de indruk op de foto dat Terra het zo leuk vond, want ja ze is al 10 en wordt een dagje ouder.
Lois vond het heerlijk om te rennen met die arme hond achter zich aan trekkend!
Gelukkig mocht ze daarna los in het park, en konden ze samen met een tak spelen.
Ze is gek op Terra en Terra op haar.
En oma.......? Die is gek op allebei!

zaterdag 18 juni 2011

Leuk, leuk, leuk !!!

Het is drie keer leuk waar ik nu mee bezig ben! De Japanse poppen quilt.
Ik zou bijna zeggen: begin er niet aan, want je hebt er weer een nieuwe verslaving bij. Ik kan gewoon niet stoppen, maar dwing mezelf om er alleen 's middags een uurtje aan te werken en 's avonds aan de andere quilts waar ik mee bezig ben.
Hier is mijn eerste blok, nu helemaal geapliceerd . Nog wel zonder de tussenstroken, want daar moet ik nog stof voor kopen, maar je krijgt een indruk van hoe het gaat worden. (Klik op de foto voor een vergroting.)
In de uitleg van het patroon plakken ze de vormen zonder zoompjes met vlisofix op de onderstof, maar ik wilde dat niet, heb dus alles omgezoomd en geappliceerd, dat vind ik toch mooier.
Het is wel een super prutswerkje, want sommige delen zijn niet breeder dat 2 mm.
Maar het is heel erg leuk om te doen, ook omdat het zo afwisselend is, ik wil steeds zien hoe de volgende gaat worden.

Dus lekker de lapjes uitzoeken en de volgende poppen knippen. Zien ze er niet schattig uit?
Ben vanmiddag lekker aan het linker popje begonnen..... o, ik kan er soms niet van slapen, lig ik in bed te denken van welke stoffen ik het volgende popje zal maken, herkennen jullie dat?
Maar ja, er zijn ergere dingen om van wakker te liggen. Dit is alleen maar leuk!

Nou, toch een klein nadeeltje: het is zo'n troep in mijn atelier. Wel een gezellige troep met al die lapjes, maar toch. Klaag steeds dat ik te weinig ruimte heb, maar vind je het gek als ik alles maar neer gooi, maar ik heb toch een beetje overzicht nodig?
Maar alle nadeel heeft zijn voordeel, want alles kan lekker blijven liggen en ik kan gewoon de volgende ochtend verder gaan met zoeken en knippen.

Heb trouwens van de week op Marktplaats een handig hulpmiddel gekocht wat nu goed van pas komt, een fijne grote lichtbak (voor maar 7,50 !)
Hier leg ik dan het patroon op van de popjes en trek dat over op de achtergrond stof. Zo kan ik goed zien waar ik de lapjes neer moet leggen. Wel heel precies naaien natuurlijk, anders zie je de potloodlijntjes er uit steken.

Deze boeken heb ik er ook nog gekocht. Vooral dat oude boek over Mola's is erg mooi.
Wel bijna alles in zwart/ wit, maar juist omdat het oud is staan er mooie foto's in van oude originele mola's.

Soms heb je ook helemaal geen kleur nodig. Het is zo ook prachtig, en als ik het zie begint het weer te kriebelen, wil ik ook weer een mola maken. Maar niet alles tegelijk....

Wat een kunstwerken zijn het toch! Wat zijn die mensen toch creatief! Voor hen is het nog niet eens een hobby, maar hoort het bij het gewone dagelijkse bestaan, hoewel ze het tegenwoordig ook commercieel maken voor de toeristen. Maar wat geld verdienen is natuurlijk ook heel fijn.

Tot slot wil ik jullie nog laten mee genieten van de bloei van mijn schitterende Clematis.
Is het geen pronkstuk?
Hij groeit over de rozenboog boven het bankje, alleen jammer dat je van de roos niet veel meer ziet.
Dus zoals jullie merken, is het zowel binnen als buiten genieten!
Ik wens jullie ook veel leuke dingen toe!

zondag 12 juni 2011

Quilts uit Caohagan.

In een oud nummer van Quiltmania, (nr. 78) las ik een mooi artikel over hoe belangrijk patchwork en quilten kan zijn.
Dat weten wij natuurlijk wel, maar dit gaat toch nog verder dan een mooie hobby.

Caohagan is een klein eilandje bij de Filippijnen, en had toen (begin jaren 90) 350 inwoners.
Op een bepaald moment was het te koop en een Japans echtpaar besloot het paradijsje te kopen en zich daar te vestigen.
Zij zagen daar echter ook de problemen van de bewoners en besloten deze mensen te helpen zonder de natuurlijke orde te verstoren.
De vrouw van het echtpaar, Junko, had in Tokio jarenlang een patchwork school gehad en besloot om de vrouwen op het eilandje les te geven.
Maar de vrouwen daar hadden geen materialen zoals Junko het voorstelde en hadden er ook niet zoveel zin in om op haar manier te gaan werken.
Eén van de vrouwen ging gewoon zelf aan de slag en maakte een prachtige creatie die creativiteit, energie en levenslust uitstraalde.
Junko kocht het werkstuk van haar en toen de andere vrouwen het geld zagen, besloten ze om naar Junko te gaan en haar te zeggen dat zij ook quilts wilde maken voor haar.

De bewoners leefde voornamelijk van de visvangst en er was geen geld om bijvoorbeeld de kinderen naar de middelbare school te laten gaan, en medische verzorging te betalen.
De dames kregen vrij spel, en Junko bracht wat boeken en stoffen voor hen mee.
De traditionele boeken lieten ze links liggen, maar ze waren wel enthousiast over een boek met Afro-Amerikaanse quilts.
De vrouwen gingen ieder naar huis met een pakketje stof. De quilts die ze een tijdje daarna lieten zien waren versierd met veel vissen, vogels, hutten, de zee, huisdieren, bomen en bloemen, kortom een overzicht van een vrolijk gekleurd leven.

Junko besloot om een verkooptentoonstelling te organiseren in Tokio van deze uitzonderlijke werkstukken.
Alles werd verkocht en trots kwam Junko naar het eiland terug met de "buit" voor de maaksters.
Samen besloten ze een regel vast te stellen: de helft van het geld was voor de maaksters, een kwart voor het kopen van nieuwe stoffen, en een kwart om feest te vieren, want dat neemt een belangrijke plaats in op het eiland.
Sindsdien zijn zelfs mannen en kinderen  aan het quilten geslagen.

Dankzij dit avontuur is de levensstandaard van de eilandbewoners verhoogd, maar ze hebben zich ook persoonlijk verrijkt. Ieder heeft zijn eigen stijl gevonden, een manier om te laten zien hoe zij de wereld zien die hen omringt.
Op Caohahan is een klein wonder gebeurd waardoor de bevolking zijn traditionele woonwijze en cultuur heeft kunnen behouden en zijn levenslust weer heeft teruggevonden.

Ik was ontroerd door dit mooie artikel, omdat maar weer eens duidelijk wordt wat patchwork en quilten voor mensen kan betekenen.
Natuurlijk, wij hoeven er niet van te leven, het kost ons eigenlijk alleen maar geld, maar het geluk dat deze vrouwen halen uit het maken van een quilt, dat geluk dat voelen wij hier ook.
Daarom is het ook zo'n prachtige hobby!

(foto's overgenomen uit Quiltmania nr. 78)

zondag 5 juni 2011

Ben lekker met alles tegelijk bezig.

Zaterdag was ik weer naar de bee bij Carol Cox, en heb toen gelijk stof uitgezocht voor de achtergrond van mijn Japanse Kokeshi poppen quilt (kan toch echt niet wachten tot volgend jaar :-) !)
Het viel me nog niet mee, want er zijn veel stoffen die ongeveer dezelfde kleur hebben, maar toch net een ander effect geven.
Ik dacht eerst op licht grijs uit te komen, maar uiteindelijk is het toch een beige tint geworden, gaf net iets meer warmte aan de Japanse stoffen.
Had inmiddels al twee popjes en een bonsai boompje geknipt voor het eerste blok. Even de lapjes op de stof gelegd, zodat jullie een indruk krijgen van hoe het gaat worden.
Wordt allemaal wat strakker natuurlijk als het geappliceerd is en de naadjes er af zijn.
Elk blok bestaat uit 3 delen die met een bies aan elkaar worden verbonden. De blokken worden dan ook weer met een bies er tussen aan elkaar verbonden.
Als ik een paar blokken klaar heb, wil ik pas gaan beslissen welke kleur ik de biezen maak, heb nu nog geen idee eigenlijk.
Inmiddels heb ik ook 4 blokken af van de quilt van Japanse geweven stoffen (ja, ik ben helemaal in de Japanse sferen!) Je kunt nog niet echt zien hoe het gaat worden, maar het ziet er wel wat strakker uit dan de lapjes die opgespeld waren op mijn ontwerpwand. Het gaat niet echt makkelijk die ronde vormen naaien, maar het begint nu te wennen, en het is best leuk als je de quilt zo langzaam ziet groeien.
Nu mijn ontwerpwand leeg is, heb ik daar mijn sterretjes eens opgespeld.
Hier hangen alleen maar de blauwen, die maak ik nu eerst af.
Zoals je kunt zien heb ik er een aantal bij gemaakt met effen blauwe buitenkanten, en zelfs één effen blauw blok er in.
Geeft meer rust vind ik, want alles zo bont vond ik toch te druk.
Dat is nou ook net het leukste van een ontwerp maken. Natuurlijk ik heb het patroon wel, maar door de kleuren maak ik er toch iets "eigens" van. Hij wordt in ieder geval heel anders dan de Schitterende sterren-quilt uit de Quilmania, waar ik het patroon vandaan heb.

Zo om de dag ben ik ook bezig met het doorquilten van mijn S & S quilt.
Eerst had ik het anders gequilt, maar dat beviel me niet, dus dat heb ik weer uitgehaald (rot werkje!).
Nu doe ik toch maar alles met één kleur garen en kruislings door de blokjes. Dat wordt toch het mooist.
Ik trek de lijnen met een stompe naald langs een lange lineaal. Dat gaat beter en sneller dan met potlood of met tape.
Tot slot (hè, hè.....) ben ik bijna klaar met het mini quiltje van Sunbonnet Sue voor mijn kleindochter, het ziet er leuk, en heel vrolijk uit, maar die foto houden jullie van me te goed als het helemaal af is.
Ben ik druk hè? Maar wel leuk druk, en de afwisseling houdt het spannend!
Er wordt me regelmatig gevraagd of ik ook nog wel eens iets anders doe dan patchwork en quilten.... ja hoor natuurlijk wel, want ik heb ook mijn hondje nog en mijn tuin.
Het huishouden schiet er wel eens bij in, maar ach quilten is toch veel leuker!